εντοπιστεί για φοροδιαφυγή, αλλά η υπόθεσή τους έχει πλέον παραγραφεί.
Αυτό προκύπτει από την απόφαση του Β’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (287/2018) η οποία δημοσιεύτηκε σήμερα.
Συγκεκριμένα η απόφαση, την περίληψη της οποίας είχε δημοσιεύσει το Σin, προβλέπει πως «η εξουσία του Δημοσίου για τον καταλογισμό παραβάσεων των κανόνων της φορολογικής νομοθεσίας καθώς και για την επιβολή στον παραβάτη των αναλογούντων φόρων ή/και σχετικών κυρώσεων, όπως προστίμων για παραβάσεις των διατάξεων του Κ.Β.Σ., παύει με την παρέλευση της οριζόμενης στο νόμο προθεσμίας παραγραφής, η οποία αποτελεί θεσμό του ουσιαστικού δικαίου (πρβλ. ΣτΕ 1738/2017 Ολομ., ΣτΕ 2709/2010, ΣτΕ 1930/2006)
– Συνακόλουθα, σε περίπτωση τέτοιας παραγραφής, δεν επιβάλλονται νομίμως μέτρα διασφάλισης του συμφέροντος του Δημοσίου προς είσπραξη των φόρων ή/και των σχετικών προστίμων, όπως είναι τα μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 14 του ν. 2523/1997
– Επομένως, σε περίπτωση που πράξη επιβολής προστίμου για παράβαση του Κ.Β.Σ., όπως για έκδοση εικονικού φορολογικού στοιχείου, ακυρωθεί με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, λόγω παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για έκδοση και κοινοποίηση τέτοιας πράξης, καθίσταται μη νόμιμη και η συναφής πράξη επιβολής μέτρων διασφάλισης του άρθρου 14 του ν. 2523/1997 (πρβλ. ΣτΕ 1619/2017)».
Σύμφωνα με την απόφαση, το πλήρες κείμενο της οποίας θα δημοσιοποιηθεί εντός των ημερών, η ΑΑΔΕ και άλλες ελεγκτικές αρχές, δεν έχουν πλέον την αρμοδιότητα να επιβάλουν πρόστιμα, ούτε ακόμα και για την έκδοση εικονικών τιμολογίων, που είναι μια σοβαρή φορολογική παράβαση, εάν έχει παρέλθει ο χρόνος εντός του οποίου οι φορολογικές αρχές μπορούν να ασκήσουν φορολογικό έλεγχο.
Αποδεσμεύονται και λογαριασμοί
Παράλληλα με την νέα απόφαση του Β’ Τμήματος του ΣτΕ, η εφορία οφείλει να αποδεσμεύσει και τραπεζικούς λογαριασμούς, θυρίδες και τη μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων, όσων είχαν εντοπιστεί για σοβαρές υποθέσεις φοροδιαφυγής.
Πρόκειται για τα μέτρα κατά των φοροφυγάδων που προβλέπει το άρθρο 14 του ν. 2523/1997, σύμφωνα με το οποίο:
«Κάθε φορά που η φορολογική αρχή διαπιστώνει φορολογικές παραβάσεις, από τις οποίες βάσει ειδικής έκθεσης ελέγχου, προκύπτει ότι δεν έχει αποδοθεί συνολικά στο Δημόσιο ποσό πάνω από εκατόν πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ από Φ.Π.Α., Φ.Κ.Ε., παρακρατούμενους και επιρριπτόμενους φόρους, τέλη και εισφορές, απαγορεύεται στις αρμόδιες δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες να παραλαμβάνουν δηλώσεις ή να χορηγούν βεβαιώσεις ή πιστοποιητικά που απαιτούνται κατά τις κείμενες διατάξεις και ζητούνται από τον παραβάτη, για την κατάρτιση συμβολαιογραφικών πράξεων μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων.
Στην περίπτωση αυτή αναστέλλεται έναντι του Δημοσίου και το απόρρητο των καταθέσεων, των λογαριασμών, των κοινών λογαριασμών, των πάσης φύσεως επενδυτικών λογαριασμών, των συμβάσεων και πράξεων επί παραγώγων χρηματοοικονομικών προϊόντων και του περιεχομένου των θυρίδων του φορολογούμενου σε τράπεζες ή άλλα πιστωτικά ιδρύματα και δεσμεύεται το πενήντα τοις εκατό (50%) αυτών».
Πηγή
