Το Τανκίταρο δείχνει μια τυπική μικρή πόλη στο Μεξικό. Υπάρχει όμως κάτι που την κάνει να μοιάζει διαφορετική. Είναι τα φορτηγά. Βρίσκονται παντού και μοιάζουν αστραφτερά και καινούργια. Στις άλλες πόλεις του Μεξικό δεν είναι έτσι. Επίσης η αστυνόμευση στο Τανκίαταρο είναι δρακόντεια.
Και υπάρχει λόγος γι’ αυτό. Στο Τανκίταρο ο κόσμος είναι πλούσιος. Γιατί έχει στα χέρια του και διαχειρίζεται τον «πράσινο χρυσό». Η πόλη είναι γνωστή στο Μεξικό ως η πρωτεύουσα του αβοκάντο.
Και όχι άδικα. Σύμφωνα με το BBC, η πόλη των 30.000 ανθρώπων παράγει αρκετά αβοκάντο για να ικανοποιήσει την ζήτηση σε ολόκληρη την Καλιφόρνια.
Το Μεξικό παράγει περίπου το 45% των αβοκάντο του κόσμου και το Μιτσοακάν είναι η περιοχή με την μεγαλύτερη παραγωγή του φρούτου αυτού στη χώρα. Μόνο από το Μιτσοακάν περίπου δυο δισεκατομμύρια αβοκάντο αποστέλλονται στις ΗΠΑ κάθε χρόνο.
Πράσινος χρυσός
Το αβοκάντο αποτελεί διατροφική τάση παγκοσμίως. Η κατανάλωσή του έχει αυξηθεί απίστευτα τα τελευταία χρόνια, τόσο λόγω της γεύσης, όσο και λόγω των ιδιοτήτων του.
Το αβοκάντο έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και λάδι από οποιοδήποτε άλλο φρούτο. Πιστεύεται επίσης ότι συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου και καρδιακών παθήσεων.
Υπάρχουν δύο κύριες ποικιλίες αβοκάντο διαθέσιμες στην αγορά, οι Χας και Φουέρτε. Από την πρώτη ποικιλία προέρχεται το 95% όλων των αβοκάντο που καταναλώνονται στις ΗΠΑ. Η χώρα είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας και καταναλωτής αβοκάντο στον κόσμο, αλλά τα «φρούτα του βουτύρου», όπως λέγονται αλλιώς, κερδίζουν ταχύτατα οπαδούς στην Κίνα.
Οι εξαγωγές αβοκάντο από τη Λατινική Αμερική στην Κίνα αυξάνονται κατά περίπου 250% ετησίως! Στην πραγματικότητα, η ζήτηση για αβοκάντο είναι τόσο μεγάλη που σημειώνονται ακόμη και κλοπές.
Οι τιμές του αβοκάντο αυξήθηκαν σε επίπεδα ρεκόρ, την άνοιξη του 2017, λόγω της συνεχώς αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης και της μείωσης της παραγωγής λόγω καιρικών και άλλων παραγόντων. Ένα κιβώτιο 10 κιλών αβοκάντο Χας από το Μεξικό έφτασε να κοστίζει 27,89 δολάρια. Η τιμή αυτή ήταν υπερδιπλάσια σε σχέση με το 2016.
Το οργανωμένο έγκλημα
Η βιομηχανία του αβοκάντο είναι τόσο κερδοφόρα που υπήρξε στόχος του οργανωμένου εγκλήματος.
Καθώς μπαίνει κανείς στο Τανκίταρο περνά από μια σειρά σημείων ελέγχου. Οι ντόπιοι τα λένε «φίλτρα». Κάποια από αυτά είναι πιο ανεπίσημα. Για παράδειγμα, σε ένα από αυτά ένας ηλικιωμένος άντρας κάθεται σε ένα σπασμένο κάθισμα αυτοκινήτου έξω από μια καλύβα. Σε ένα άλλο είναι σταματημένα αρκετά φορτηγά. Ένα οπλισμένος άντρας πηγαινοέρχονται. Αυτή είναι μια καλά οπλισμένη πόλη.
Η περιοχή του Μιτσοακάν είναι το μέρος που ξεκίνησε ο «πόλεμος κατά των ναρκωτικών» το 2006. Το σχέδιο ήταν του τότε προέδρου Φελίπε Καλντερόν με στόχο να σπάσει τα καρτέλ των ναρκωτικών με τη βοήθεια του στρατού.
Αυτό όμως αντί να επιλύσει το πρόβλημα και να μειώσει τις δολοφονίες που σχετίζονταν με τα ναρκωτικά προκάλεσε τη διάσπαση των καρτέλ και την αύξηση της βίας καθώς οι αντιμαχόμενες φατρίες άρχισαν να πολεμούν μεταξύ τους για τον έλεγχο του εμπορίου των ναρκωτικών.
«Από το 2007 άρχισαν να εμφανίζονται ένοπλοι», λέει ο δήμαρχος της Τανκίταρο, Αρτούρο Ολιβέρα Γκουτιέρεζ. «Άρχισαν να ασκούν πιέσεις στις τοπικές αρχές, να αναλαμβάνουν τον έλεγχο της τοπικής αστυνομίας και να φοβίζουν τον πληθυσμό. Πολλοί άνθρωποι εξαφανίστηκαν. Άρχισαν να σκοτώνουν, να εκφοβίζουν και να καταλαμβάνουν με τη βία τη Γη».
Ελλείψει αποτελεσματικής αστυνομικής δύναμης οι τοπικές κοινότητες του Μιτσοακάν έσπευσαν να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των πόλεών τους, δημιουργώντας, το 2013, τις «ομάδες αυτοάμυνας». Αυτές οι ομάδες, όμως, είτε διαβρώθηκαν από το οργανωμένο έγκλημα, είτε αποσυναρμολογήθηκαν από κυβερνητικές δυνάμεις. Όχι όμως στο Τανκίταρο. Εκεί οι κάτοικοι έκαναν κάτι εντελώς διαφορετικό.
Η αστυνομία των αβοκάντο
Στη μία πλευρά της κεντρικής πλατείας της πόλης βρίσκεται η έδρα του Οργανισμού Δημόσιας Ασφάλειας του Τανκίταρο (CUSEPT). Απ’ έξω υπάρχουν περίπου 10 άτομα πάνοπλα. «Οι ομάδες αυτοάμυνας απελευθέρωσαν τον δήμο από το οργανωμένο έγκλημα και στη συνέχεια, σε συνεργασία με την κυβέρνηση και τους παραγωγούς αβοκάντο για να στρατολογήσουν αστυνομικούς», εξηγεί ο επικεφαλής της CUSEPT, Χοσέ Χούγκο Σάντσεζ Μεντόζα. «Προϋπόθεση ήταν ότι η αστυνομική δύναμη θα αποτελείται από ανθρώπους του δήμου».
Η αστυνομική δύναμη στην Τανκίταρο συγχρηματοδοτείται από τους παραγωγούς αβοκάντο, οι οποίοι καταβάλλουν ένα ποσοστό των κερδών τους ανάλογα με το πόσες εκτάσεις κατέχουν. Ο δήμος συμβάλλει επίσης με άντρες που εκπαιδεύονται από τις ομοσπονδιακές δυνάμεις.
Όλοι στην CUSEPT συνδέονται με κάποιον τρόπο με το εμπόριο του αβοκάντο, το οποίο ο ο δήμαρχος του Τανκίταρο θεωρεί ότι είναι η συνταγή της επιτυχίας του οργανισμού. «Οι άνθρωποι έχουν πολλά να χάσουν και θέλουν να το προστατεύσουν», εξηγεί.
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν και κάτι άλλο. Χρήματα. Ο εξοπλισμός της αστυνομικής δύναμης είναι εντυπωσιακός. Όπλα, θωράκιση, αλεξίσφαιρα. Η Λορένα Φλόρες ανήκει στην αστυνομική δύναμη. Έχει επίσης δικό της αγρόκτημα. Αποφάσισε να καταταχθεί γιατί βαρέθηκε να πληρώνει τους εγκληματίες. Δουλεύει στην CUSEPT, Δευτέρα έως Παρασκευή, οκτώ με τέσσερις. Τον υπόλοιπο χρόνο καλλιεργεί το αγρόκτημά της. «Η ζωή είναι πολύ πιο ασφαλής τώρα», λέει στο BBC.
Εκτός από τους αστυνομικούς υπάρχουν και οι λεγόμενοι φύλακες. Αυτοί δουλεύουν στα λεγόμενα «φίλτρα». Αυτά τα σημεία ελέγχου είναι καμουφλαρισμένα για να δίνουν την εντύπωση ότι κάτι άλλο συμβαίνει εκεί (ο παππούς έξω από την καλύβα, μια παρέα φορτηγατζήδων που τα λένε κλπ.). Οι φύλακες, επίσης άνθρωποι της κοινότητας, συνεργάζονται με την αστυνομία, ενημερώνοντάς την για κάθε ύποπτη κίνηση. Είναι οπλισμένοι αλλά δεν δείχνουν τα όπλα τους.
Αυτού του είδους η ασφάλεια μπορεί να φαντάζει ακραία για την περίπτωση ενός αγρότη. Όμως ο Τσέμα Φλόρες - ένας πλούσιος αγρότης αβοκάντο - κυκλοφορεί οπλισμένος κι έχει τέσσερις ένοπλους σωματοφύλακες για να προστατεύουν τον ίδιο και τον γιο του όλο το 24ωρο. Ο ίδιος λέει στο BBC, ότι ποτέ δεν πίστευε ότι η ζήτηση για αβοκάντο θα έφτανε να γίνει τόσο τεράστια.
Τα αβοκάντο άλλαξαν τη ζωή του προς το καλύτερο και προς το χειρότερο. «Τώρα εδώ υπάρχει ασφάλεια αλλά σε άλλες περιοχές είναι άσχημα», εξηγεί. Όπως λέει ο ίδιος έχει απαχθεί δυο φορές κι άλλη μια φορά ο γιος του. Ο ίδιος και οι άλλοι αγρότες τις περιοχής δεν βλέπουν άλλη λύση από την οπλοφορία και την αστυνόμευση. Αυτή τη χρονιά στο Μεξικό έγιναν οι περισσότερες δολοφονίες των δυο τελευταίων δεκαετιών.
Πηγή
