Στα χρόνια της χρόνιας δυστυχίας και της άθλιας οικονομικής κρίσης βγαίνει ο τραγουδισταράς Ρέμος (που ανάθεμα και αν ξέρει να μιλήσει ελληνικά που θέλει να τραγουδήσει και ιταλικά με τον Ραμαζότι) και ζητά μέχρι και 10.000 το κεφάλι για να τον ακούσουμε;
Και ποιοι νομίζετε ότι θα τα δώσουν αυτά τα χρήματα; Oι μεροκαματιάριδες ή ότι ελεεινό σκουπίδι περισσεύει από τον υπόκοσμο της νύχτας που θέλει να κάνει επίδειξη; Διαβάστε την ανάρτηση του στο facebook που τα λέει έξω από τα δόντια:
Η ΧΡΟΝΙΑ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ
Το να πας στη Μυκονο, να αραξεις το σκαφος σου και να πληρωσεις ενα χιλιαρικο το κεφαλι για ν’ ακουσεις τους ΡεΡα (Ρεμο και Ραμαζοτι) να τραγουδουν για δυο (σκαρτες) ωρες, προϋποθετει μια ταση ψευτοδιασκεδασης οπου οι διασκεδαζοντες υποκυπτουν στη νεοπλουτιστικη μαζοχιστικη θεωρια «οσο πιο ακριβα το πληρωνω, τοσο πιο πολυ το φχαριστιεμαι.» Πολλοι αλλωστε (κυριως αρσενικοι) αυτο το modus vivendi το εχουν εξασκησει εντατικα με τις επωνυμες (η «celeb») βιζιτες.
Το να ανοιγεις σαμπανιες-γιγαντες με κοστος δεκα χιλιαρικα τη μια, για να εκφρασεις την ικανοποιηση σου επειδη εχεις και ξοδευεις τοσο ανοητα, ειναι αρχη μανιοκαταθλιψης και δυστυχια αδειοσυνης. Ο Ρεμος ειναι ενας αποδεκτος πλην μετριος τραγουδιαρης πιστας και ο Ραμαζοτι ενας (για πολλους) θαυμασιος cantautore.
Ομως η εκδηλωση θαυμασμου και για τους δυο, οταν συνοδευεται απο ακραιες επιδεικτικες συμπεριφορες, εμενα προσωπικα με κανει να σκεφtομαι: αν εμπαινε η δίωξη ναρκωτικών και αλλοι κλαδοι της ΕΛΑΣ τη νυχτα εκεινη της μεγαλης σφαγης (των ευρω,) πόσοι απο τους ανοιχτοχερηδες θα κατεληγαν στη ΓΑΔΑ με διωξεις οικονομικων και αλλων εγκληματων;
Το ξερουμε δα απο αλλα κεφαλαια της ιδιας ιστοριας πως οι εμποροι ναρκωτικων, οπλων, λευκης (η αλλου χρωματος) σαρκας αρκεσκονται στο να προκαλουν την τυχη τους επιδεικνυοντας το χρημα που εγκληματικα και παρανομα τσεπωσαν. Γι αυτο και η «κοσμικη» Αθηνα, σε μεγαλο μερος, απο τετοιους αποτελειται και τα tabloids κατι τετιους υμνουν, μεχρι τη συλληψη και φυλακιση τους.
