Συνήθως βέβαια είναι ο άντρας εκείνος που δεν μπορεί να σταματήσει να τα βλέπει. Τι γίνεται όμως όταν είναι η γυναίκα εκείνη που είναι εθισμένη στις εpwτiκέs ταiviεs;
«Είναι περασμένες 02:00 και η αναπνοή του συζύγου μου που κοιμάται δίπλα, έχει αρχίσει και γίνεται βαριά. Ιδού η ευκαιρία.
Γλιστράω το δεξί μου χέρι μέσα από τη πιτζάμα μου, με προσοχή μη τον σκουντήξω με τον ώμο μου.. και ο παραμικρός θόρυβος θα τον ξυπνήσει.
Αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα αρχίσει να νομίζει ότι δε με ικανοποιεί και στους άντρες δεν αρέσει να νιώθουν ανεπαρκείς.
Ή μπορεί να με λυπηθεί και ποιος θέλει να κάνει κάτι με κάποιον που τον λυπούνται;
Ακόμα χειρότερα, ίσως μου πει λόγια που πάντα φοβόμουν ότι θα πει από τότε που έμαθε ότι είμαι εθισμένη στο … ξέρετε που», αναφέρεται στη μαρτυρία που δημοσιεύεται στο narrative.ly.
Το ίδιο κείμενο συνεχίζει: «Απομακρύνω το χέρι μου και προσεκτικά προσπαθώ να μην αρχίσω να λαχανιάζω, αν και έχω ανεβάσει παλμούς.
Το σώμα μου διψά για σπασμούς, για κορυφωση. Συνήθιζα να αυτoiκαvoπoiouμαi στο κρεβάτι όπου δίπλα κοιμόταν ο εκάστοτε σύντροφός μου, πριν παντρευτώ, και σε πολλές περιπτώσεις αυτό γινόταν γιατί επιθυμούσα περισσότερο από εκείνους.
Με έχουν αποκαλέσει «ακόρεστη» και «απαιτητική» τόσες πολλές φορές!
Με το αγόρι μου στο κολέγιο, βρισκόμασταν σε «κίνηση» συνέχεια, όλη την ώρα αλλά ακόμα και τότε χρειαζόμουν κι άλλο- ένα βράδυ,άγγιξα τον εαυτό μου και είχα και τρίτη και τέταρτη κορύφωση. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα τόση ντροπή.
