που βρέθηκε μέσα στο αυτοκίνητο του 31χρονου Αλβανού, ο οποίος κατηγορείται για το βιασμό 22χρονης φοιτήτριας στο Γκάζι.
Το φιαλίδιο με την υγρή ουσία που βρέθηκε την Πέμπτη στο όχημά του δράστη στο Νέο Κόσμο σύμφωνα με το huffingtonpost και όπως αναφέρουν αστυνομικές πηγές έφερε την επιγραφή «Spanish Fly» στην ετικέτα του. Η κατανάλωσή του προκαλεί, σύμφωνα με αστυνομικούς της Δίωξης Ναρκωτικών, απώλεια συνειδήσεως. Ανάλογο σιρόπι (με διαφορετικό όνομα) είχαν ρίξει στο παρελθόν στο ποτό κοπέλας που διασκέδαζε σε μπαρ στη Θεσσαλονίκη και έπεσε θύμα βιασμού.
Τα ναρκωτικά του βιασμού
Ο καινούργιος τύπος δεν είναι καθόλου άσχημος για ραντεβού στα τυφλά. Πλησιάζει στο τραπέζι σου κρατώντας δύο ποτά. Σου δίνει το ένα. «Στην υγεία σου» λέει και κάθεται δίπλα σου. Τον βλέπεις να πίνει μια γουλιά από το ποτό του με ένα μυστήριο χαμόγελο να διαγράφεται όχι στα χείλη, αλλά στα μάτια του. Είναι το τελευταίο πράγμα που θυμάσαι αυτό το υπόκωφο χαμόγελο και μια γλυκιά ζάλη. Το επόμενο πράγμα που θυμάσαι είναι το κρύο πάρκινγκ, τα γυμνά σου πόδια και η ντροπή. Μόνο αυτά. Οι γιαγιάδες μας προφανώς είχαν κάποιο προφητικό (δυστυχώς όχι κληρονομικό) χάρισμα. Όταν μας έλεγαν «προσοχή, μη σου ρίξει κανείς τίποτε μέσα στο ποτό σου» νομίζω πως ούτε και οι ίδιες είχαν ιδέα πόσο συχνό θα γίνονταν κάποια στιγμή αυτό. Τόσο συχνό που δημιουργήθηκε και μια ειδική ορολογία για να το περιγράψει.
Ο όρος «date rape drug» περιγράφει φάρμακα που μας ρίχνουν στο ποτό μας, με σκοπό να μας ναρκώσουν και να μην αντισταθούμε ούτε καν στοιχειωδώς σε μια επίθεση βιασμού. Το σενάριο είναι γνωστό και πολυπαιγμένο. Βγαίνεις με την πρόθεση να γνωρίσεις κάποιον, όμως η δική του πρόθεση είναι άλλη. Και το χάπι διευκολύνει τις προθέσεις του βιαστή. Το συνηθέστερο ναρκωτικό του βιασμού, το «ρούφι» ή «ύπνος» ή «βούλπε» είναι ένα ισχυρότατο ηρεμιστικό, που χορηγείται για βραχύ χρονικό διάστημα στη θεραπεία της έντονης αϋπνίας. Σύμφωνα με την ψυχίατρο, Χρύσα Καλαϊτζή κυκλοφορεί στην αγορά με την ονομασία Hipnosedon ή Vulpegal και – επίσημα τουλάχιστον - χορηγείται μόνο με συνταγή γιατρού.
Η επιστημονική του ονομασία είναι φθοριονιτραζεπάμη. Πέραν της χρήσης της στην αϋπνία, η φθοριονιτραζεπάμη αποτελεί συχνό αντικείμενο κατάχρησης και εξάρτησης, συχνά σε συνδυασμό με ηρωίνη (για να μειώσει τα σταρητικά), κοκαΐνη ή κρακ (και στις δύο περιπτώσεις για να περιορίσει το ανεξέλεγκτο «ανέβασμα», γι’ αυτό άλλωστε συχνά αποκαλείται και «αλεξίπτωτο»). Το ισχυρό αυτό κατασταλτικό, όπως ισχύει άλλωστε και με όλα τα ηρεμιστικά, γίνεται ακόμα ισχυρότερο αν συνδυαστεί με αλκοόλ (ένα άλλο ισχυρό κατασταλτικό του κεντρικού νευρικού μας συστήματος) – τόσο ισχυρό που εκμηδενίζει την αντίσταση, αλλά και τη μνήμη μας.
Ο συνδυασμός αυτός μπορεί να γίνει ιδιαίτερα επικίνδυνος καθώς μπορεί να προκαλέσει καταστολή της αναπνοής, ιδίως αν κάποιος έχει ήδη αναπνευστικά προβλήματα. Η δράση του φαρμάκου ξεκινά 15-30 λεπτά μετά τη λήψη του. Η αίσθηση που αποκομίζει κανείς από τη χρήση του φαρμάκου είναι μια κατάσταση σαν μέθη, χωρίς hangover την επόμενη ημέρα, που ακολουθείται από μια έντονη υπνηλία. Για έναν τρίτο παρατηρητή, αυτός που έχει πάρει φθοριονιτραζεπάμη μοιάζει πιωμένος, τα μάτια του είναι κόκκινα, και συχνά τραυλίζει σαν μεθυσμένος.
Κάποιες φορές παρατηρείται μια περίεργη άρση των αναστολών: το θύμα συμπεριφέρεται λίγο «έξαλλα», χωρίς όμως στην πραγματικότητα να έχει κανέναν συνειδητό έλεγχο της συμπεριφοράς του. Επίσης, πολύ συχνά δεν είναι δυνατό να θυμηθούμε τίποτε από όσα μας συνέβησαν όσο βρισκόμασταν υπό την επίδραση του φαρμάκου (προδρομική αμνησία).
Όταν πια περάσει η επίδραση του φαρμάκου, περίπου 8 ώρες μετά τη λήψη του, η μνήμη μας επανέρχεται στη φυσιολογική της ικανότητα να καταγράφει γεγονότα. Με βάση την παραπάνω περιγραφή των φαρμακολογικών ιδιοτήτων του φαρμάκου, αντιλαμβάνεται κανείς με ευκολία γιατί ο επίδοξος βιαστής θα προτιμήσει το συγκεκριμένο φάρμακο: είναι εύκολο να το βρει, είναι εύκολο να το βάλει λαθραία στο ποτό, κάνει το θύμα εντελώς ανίκανο να αντιδράσει και προκαλεί προσωρινή αμνησία.
Για να περιοριστεί η χρήση της φθοριονιτραζεπάμης ως ναρκωτικό βιασμού, κάποιες από τις κατασκευάστριες εταιρείες του φαρμάκου προσέθεσαν χρώμα στο σκεύασμα, έτσι ώστε το ποτό που έχει «εμπλουτιστεί» με το υπνωτικό αυτό να είναι θολό ή να παίρνει χρώμα. Όμως, αυτό δεν αποκλείει τις ανεπίσημες οδούς κυκλοφορίας του φαρμάκου στην αγορά (π.χ. παράνομες εισαγωγές ή παράνομη παρασκευή του φαρμάκου σε ανεπίσημα εργαστήρια, κυρίως στην Αίγυπτο και τη Νότιο Αμερική).
Δεν είναι λίγες οι φορές που μέχρι το θύμα να ανακτήσει θραύσματα της μνήμης του και να μπορέσει να συνδέσει τα κομμάτια του παζλ, περνούν μέρες, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατό να ανιχνευθεί πια το φάρμακο στο αίμα του. Ως τώρα, το φάρμακο ανιχνεύεται στο αίμα έως και 72 ώρες μετά τη λήψη του και στα ούρα έως και 96 ώρες, τελευταία όμως αναπτύσσονται ιατροδικαστικές μέθοδοι που μπορούν να ανιχνεύσουν την φθοριονιτραζεπάμη έως και 28 ημέρες μετά τη λήψη της χρησιμοποιώντας τρίχες από τα μαλλιά μας.
Πως μπορεί να προφυλαχθεί κανείς; Στο εξωτερικό, όπου ο βιασμός υπό την επίδραση ναρκωτικών έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας, έχουν ήδη κυκλοφορήσει ειδικά κιτ ανίχνευσης, σαν στικάκια φανταστείτε, με τα οποία ανακατεύει κανείς το ποτό του και, εάν υπάρχει μέσα κάποιο ναρκωτικό, αλλάζουν χρώμα.
Τέτοια προϊόντα δεν υπάρχουν στην ελληνική αγορά, μολαταύτα υπάρχουν απλούστεροι τρόποι να προστατευτούμε: η συμβουλή της γιαγιάς μας, όσο εξοργιστική κι αν ακούγονταν στα 17 μας, έχει την αξία της. Πρέπει να είμαστε ενήμεροι, ιδίως σε «ύποπτες» συνθήκες: πρώτα ραντεβού, τυφλά ραντεβού, γνωριμίες της στιγμής σε μπαρ.
Ο βασικός κανόνας είναι ένας: παρακολουθούμε το ποτό μας σε όλη του τη διαδρομή από τον μπάρμαν μέχρι εμάς.
Επίσης σοφό είναι να προτιμούμε ποτά που ανοίγονται μπροστά μας (π.χ. μια μπύρα). Δεν χρειάζονται υστερίες: το φλερτ, ακόμα και με έναν άγνωστο, μπορεί να είναι μια πολύ ευχάριστη εμπειρία. Απλά, αν είμαστε υποψιασμένες, θα το απολαμβάνουμε έχοντας κατακτήσει και ένα αίσθημα ασφάλειας.
Πηγή
