tromaktiko: ΤΩΡΑ - Το τελευταίο «αντίο» στον Αλέξανδρο Βέλιο - Βαρύ το κλίμα στο Α' νεκροταφείο [ΠΡΩΤΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ]

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016

ΤΩΡΑ - Το τελευταίο «αντίο» στον Αλέξανδρο Βέλιο - Βαρύ το κλίμα στο Α' νεκροταφείο [ΠΡΩΤΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ]



Προσωπικότητες από την πολιτική, αλλά και από τη δημοσιογραφία, βρίσκονται στο...
Α’ νεκροταφείο για να συμπαρασταθούν στη σύζυγο του Νάντια, στη μητέρα του Αλίκη, στην κόρη και στον γιο του που είναι μαζί του για το τελευταίο αντίο

Το τελευταίο αντίο στον Αλέξανδρο Βέλιο, λένε αυτή την ώρα στο Α' νεκροταφείο Αθηνών, συγγενείς και φίλοι. Το κλίμα βαρύ, όπως και ο καιρός. Συννεφιασμένος, μουντός, έτοιμος να ξεσπάσει.

Το λόγια περιττεύουν ακόμη και στους δημοσιογράφους, φίλους του Αλέξανδρου που βρίσκονται όλοι εκεί για να του πουν το τελευταίο αντίο. Αν και με τους περισσότερους είχε βρεθεί τις προηγούμενες ημέρες στο σπίτι του και είχαν «αποχαιρετιστεί».

Προσωπικότητες από την πολιτική, όπως ο πρώην υπουργός Παπαληγούρας με την κόρη του ηθοποιό Λένα, αλλά και από τη δημοσιογραφία, βρίσκονται στο Α’ νεκροταφείο για να συμπαρασταθούν στη σύζυγο του Νάντια, στη μητέρα του Αλίκη και στον 20χρονο γιο του που βρίσκονται εκεί.

Ο 63χρονος μετά από μάχη μηνών που έδωσε με τον καρκίνο αποφάσισε να καταφύγει τελικά στη λύση της μη υποβοηθούμενης ευθανασίας στο σπίτι του στην Αθήνα αφήνοντας την τελευταία πνοή του τα ξημερώματα της Δευτέρας.

Ο Αλέξανδρος Βέλιος ήταν ένθερμος υποστηρικτής των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Υπερασπίστηκε με σθένος μέχρι τέλους, το δικαίωμα που έχει ο κάθε άνθρωπος στο να επιλέγει τον τρόπο με τον οποίο θέλει να ζήσει, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θέλει να πεθάνει και μάλιστα ήταν υπέρμαχος της ευθανασίας. Τον τελευταίο καιρό είχε δηλώσει δημόσια πως θα έκανε και ο ίδιος ευθανασία, προτού τον συνθλίψει κυριολεκτικά ο καρκίνος.

Σήμερα στο Α’ νεκροταφείο ακολουθούνται οι οδηγίες που είχε αφήσει σε χειρόγραφη επιστολή του την οποία ο ίδιος είχε δώσει στο φίλο και συνάδελφό του Κρικόρ Τσακιτζιάν.

Στην επιστολή που συντάχθηκε στις 15 Ιουλίου ανέφερε συγκεκριμένα: «Θέλω το φέρετρο μου να είναι λιτό, από φυσικό ξύλο .Η αίσθηση της πολυτελείας στον θάνατο μου  φαίνεται άκρως κακόγουστη. Η βασική μου επιθυμία είναι να μην υπάρχει σταυρός στον τάφο μου. Μια απλή στήλη, στην οποία θα αναγράφεται το όνομα  και οι χρονολογίες γέννησης και θανάτου μου. Πάνω στη μαρμάρινη πλάκα, θα χαραχθεί η εξής φράση. Ευ ζην, ευ θνήσκει. Αν υπάρχει μια φωτογραφία μου σε λιτή κορνίζα. Όχι καντηλάκια και αλλά παρόμοια. Λίγα φρέσκα λουλούδια κάπου - κάπου, για να φαίνεται πως δεν έχω λησμονηθεί»
                                                                                                Αλέξανδρος Βέλιος

Σε  βίντεο  λίγο πριν πεθάνει ο Αλέξανδρος  Βέλιος  με ένα ιδιόχειρο σημείωμα διαβασμένο [ηχητικό ] από τον ίδιο εξηγεί πως κατέφυγε στη λύση της μη υποβοηθούμενης  ευθανασίας. Το κείμενο του με τίτλο το αντίο μου καταλήγει: «'Έζησα  δημιουργικά και , εν πολλοις,ασυμβιβαστα. Φεύγω πλήρης».


Ο Αλέξανδρος Βέλιος

Ο Αλέξανδρος Βέλιος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 14-5-1953. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Παρίσι και με την επιστροφή του στην Ελλάδα ασχολήθηκε με την συγγραφή δεκάδων βιβλίων και τη δημοσιογραφία. Εργάστηκε ως πολιτικός συντάκτης και αρθρογράφος σε μερικές από τις μεγαλύτερες εφημερίδες (ΤΟ ΒΗΜΑ, ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ, ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, ΒΡΑΔΥΝΗ, ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ) και περιοδικά (ΑΓΟΡΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ).

Στην εποχή της τηλεόρασης διετέλεσε διευθυντής στους ραδιοσταθμούς Κανάλι 1 του Πειραιά (1986-87) και ΚΑΝΑΛΙ 15 (1988-1990). Επίσης υπήρξε τηλεοπτικός παρουσιαστής-παραγωγός στους τηλεοπτικούς σταθμούς ΚΑΝΑΛΙ 5, ΕΧΤRΑ, ALTER, πολιτικός σχολιαστής στο κεντρικό δελτίο του τηλεοπτικού σταθμού KONTRA και υπεύθυνος της σει





Τι είναι η "μη υποβοηθούμενη ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ" που επέλεξε ο Αλέξανδρος Βέλιος

Τον γύρο της Ελλάδας και της Κύπρου - και όχι μόνο - κάνει η είδηση θανάτου του δημοσιογράφου Αλέξανδρου Βέλιου με «μη υποβοηθούμενη ευθανασία»...

ΤΩΡΑ - ΘΡΗΝΟΣ στην κηδεία του Αλέξανδρου Βέλιου - ΌΛΟΙ είναι εκεί για το τελευταίο αντίο... [photos]

Συννεφιασμένος καιρός, σκυθρωπά και σκυφτά πρόσωπα, παγωμάρα, θλίψη και πολλά στεφάνια...
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!