Δεν είναι πια κυρίαρχη! Ευτυχώς...
Αλλά παραμένει ανθεκτική. Δυστυχώς…
Είναι η νοοτροπία που αντιμετωπίζει το ΣΥΡΙΖΑ (και όλες τις… μπαλαφάρες της Αριστεράς, κατά καιρούς) με το «σύνδρομο» που θα λέγαμε:
«Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα»!
Θα έχετε ακούσει, πιθανόν, το βρετανικό θεατρικό έργο Educating Rita, όπου μια νεαρή κομμώτρια (η Ρίτα), αποφασίζει να δώσει κάποιο «νόημα» στην «πεζή» ζωή της φοιτώντας στο «ανοιχτό Πανεπιστήμιο».
Εκεί γνωρίζει ένα μεσόκοπο καθηγητή, αλκοολικό, και σε έντονα υπαρξιακά αδιέξοδα, τον Φράνκ.
--Η Ρίτα είναι απλοϊκή, χαριτωμένα αφελής, γεμάτη όρεξη να μάθει.
--Ο Φράνκ είναι «ψαγμένος», αλλά και βαριεστημένος.
--Η Ρίτα εντυπωσιάζεται από την «πνευματικότητα» του Φράνκ, ο οποίος, με τη σειρά του, εντυπωσιάζεται με την «αυθεντικότητα» της Ρίτας.
--Ο Φράνκ προσπαθεί να εμπνεύσει τη Ρίτα, ανοίγοντάς τους πνευματικούς της ορίζοντες, αλλά τελικά είναι η Ρίτα που αποκαλύπτει στον καθηγητή της τα δικά του υπαρξιακά αδιέξοδα.
Ο «καθηγητής», προσπαθεί να ανοίξει ένα «παράθυρο» στον κόσμο του πνεύματος για τη νεαρή μαθήτριά του, ενώ εκείνη, χωρίς καν να προσπαθήσει, ανοίγει κι αυτή ένα «παράθυρο» στην πραγματική ζωή για τον «φευγάτο» καθηγητής της…
Το έργο δεν πάει πολύ μακριά.
[Είναι μάλλον φτωχή παράφραση του «Πυγμαλίωνα»που υπήρξε μάλλον το πιο εμβληματικό(και πιο πολυσυζητημένο) έργο ζωής του Μπέρναρντ Σώ].
Αλλά αυτό το σκηνικό του «εκπαιδεύοντας της Ρίτα» αντανακλά πλήρως το πώς βλέπει ένα τμήμα του αστικού πολιτικού μας κόσμου, το ΣΥΡΙΖΑ και τον «Αρμαγεδδώνα» που έφερε στη χώρα.
Οι δικοί μας «βαριεστημένοι», το πιο χρεοκοπημένο, παραδοσιακό πολιτικό μας προσωπικό, αυτοί που ίσως ευθύνονται περισσότερο για το πώς φτάσαμε στην κρίση, τώρα προσπαθούν να… «εκπαιδεύσουν» τον Τσίπρα!
--Πριν έλθει στην εξουσία των… «καλόπιαναν»!
--Όταν ήλθε στην εξουσία, προσπάθησαν να τον… «νουθετήσουν»!
--Όταν τα έκανε μαντάρα, θέλησαν να… «συγκυβερνήσουν» μαζί του!
--Και τώρα τον… συγχαίρουν, γιατί πιστεύουν – ή βαυκαλίζονται – και πάντως διακηρύσσουν με κάθε τρόπο, ότι «ο Τσίπρας κάνει αυτά που δεν μπορούσε να κάνει κανείς άλλος»!
Ότι θα τολμήσει να κάνει τη «βρωμοδουλειά» και να βγάλει τη χώρα από την κρίση.
Κι ο Τσίπρας… άλλο που δεν θέλει!
Να τον αντιμετωπίζουν ως ένα «αφελή, αλλά «αυθεντικό», «φρέσκο και ορμητικό», όπως η Ρίτα του θεατρικού έργου, που θα φέρει τάχα, τις πολυπόθητες «μεταρρυθμίσεις».
--Τα ιλιγγιώδη ψέματά του, έτσι «συγχωρούνται»!
--Οι αλλεπάλληλες απάτες του, έτσι παίρνουν μεγαλόψυχη «άφεση»…
--Τα κολοσσιαία σφάλματά του, παραγράφονται…
--Τα αδιέξοδα στα οποία έχει οδηγήσει τη χώρα, παρασιωπούνται.
Το γεγονός ότι ο Τσίπρας χτίζει μεθοδικά ένα δικό του «καθεστώς», αντιδημοκρατικό και αυταρχικό, που το καταγγέλλουν ακόμα και οι πρώην σύντροφοί του, δεν φαίνεται να τους απασχολεί.
Φτάνει να κάνει τη «βρομοδουλειά» που δεν μπόρεσαν να κάνουν «όλοι οι άλλοι»…
Πόση ανοησία και πόση παρακμή μέσα σε ένα απλοϊκό συλλογιστικό σχήμα!
Κι όμως, αυτό κυριαρχεί σε μερίδα του παλαιού πολιτικού μας κόσμου…
--Δεν κυριαρχεί πια στη ΝΔ, αν και έχει ισχυρούς θιασώτες εκεί μέσα…
--Δεν κυριαρχεί στο «εναπομείναν» ΠΑΣΟΚ, αν κι εκεί υπάρχουν κάποιοι που αλληθωρίζουν ακόμα προς τέτοιες σκέψεις…
--Δεν κυριαρχεί πια ούτε στο «Ποτάμι», αν και πέρσι «φοριόταν» πολύ εκεί.
--Δεν κυριαρχεί ούτε στο Κόμμα του Λεβέντη, αν και αυτός ήταν ο πρώτος που το «είδε» έτσι και το «πέρασε» σε μερικούς ακόμα…
--Έχει όμως, κάποια ερείσματα στον αστικό τύπο (όποιον απέμεινε, βέβαια…).
Κι εδώ είναι το πρόβλημα:
Ότι μεγάλο μέρος της πραγματικής κοινωνίας, που θεωρεί τον Τσίπρα «ολετήρα», το ΣΥΡΙΖΑ «συμφορά»και την «πρώτη φορά Αριστερά» πραγματικό εφιάλτη για τη χώρα, ένα αληθινά μεγάλο μέρος της κοινωνίας, σήμερα πλέον πλειοψηφικό, κοιτάει γύρω του και βλέπει κάποιους παραδοσιακούς «ταγούς» του αστικού καθεστώτος,έστω και «μεμονωμένους» πλέον,να συμπεριφέρονται γεμάτοι «στοργή» και «κατανόηση» για τα εγκλήματαπου διαπράττονται από το ΣΥΡΙΖΑ…
Οι «ταγοί της συμφοράς» είναι μακριά νυχτωμένοι:
Πρώτον η χώρα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις, όχι… «βρομοδουλειά»!
Η «βρομοδουλειά» που όντως κάνει ο Τσίπρας, όπως η αύξηση του ΦΠΑ στο 24% και ο τριπλασιασμός των ασφαλιστικών εισφορών για τους επαγγελματίες και τους αγρότες, δεν είναι… «μεταρρυθμίσεις»!
Δεν είναι καν προϋπόθεση μεταρρυθμίσεων…
Είναι εξοργιστικό να λέγονται τέτοια πράγματα.
Όλα αυτά τα κάνει ο Τσίπρας, γιατί ΔΕΝ θέλει και ΔΕΝ μπορεί να κάνει αληθινέςμεταρρυθμίσεις!
--Είναι «μεταρρύθμιση» να ξεσχίζουν όλη τη μεσαία τάξη;
--Είναι «φιλελεύθερη μεταρρύθμιση», να αυξάνουν φόρους και ασφαλιστικές εισφορές και προκαταβολές φόρων, για να μη θίξουν κρατικές δαπάνεςκαι για να μην κάνουν αξιολόγηση στο δημόσιο;
Είναι «φιλελεύθερη μεταρρύθμιση» να καταργούν την αριστεία, να κυνηγούν την αξιοκρατία, να παραδίδουν την Παιδεία στους συνδικαλιστές, να διώχνουν επενδυτές και να ματαιώνουν αποκρατικοποιήσεις;
Είναι «μεταρρύθμιση» να θεσμοθετούν τον «αυτόματο κόφτη»;
Όχι για να βγάλουν «πλεονάσματα», αλλά επειδή δεν μπορούν να μειώσουν τα ελλείμματα!
Επειδή ακριβώς δεν μπορούν και δεν τολμούννα κόψουν σπατάλες του κράτους!
Θα οδηγήσουν όλα αυτά σε «φιλελεύθερο μετασχηματισμό»της Ελληνικής κοινωνίας;
Ή μήπως θα οδηγήσουν σε πλήρη απαξίωση της δημοκρατίας;
Ή μήπως θα φέρουν ακόμα βαθύτερη ύφεση και κοινωνική εξέγερση;
Και τότε ποιος θα επωφεληθεί;
Ο Τσίπρας, που τώρα πια καταρρέει από παντού;
Η μήπως ο λαϊκισμός θα μετακομίσει τότε ακόμα αριστερότερα, στο ΛΑΕ του Λαφαζάνη ή στην «Πλεύση» της Ζωούλας;
Και τι θα κάνουν τότε οι «βαριεστημένοι ταγοί» μας;
Θα παρατήσουν τα «σεμινάρια» του «καλού μνημονιακού» στον Τσίπρα και θα τα αρχίσουν «ταχύρρυθμα» στο Λαφαζάνη και στη Ζωή;
Καλή τύχη και… περαστικά!
Κι αν σε επόμενη φάση «μετακομίσει» ο λαϊκισμός, ή ένα μέρος του, στη ΧΑ, τι θα κάνουν τότε οι «φωστήρες μας»;
Ταχύρρυθμα σεμινάρια με… «στοργή» και «προδέρμ» στον Μιχαλολιάκο και στον Κασιδιάρη;
Τόσο ανόητοι, μύωπες και γελοίοι πια;
--Είναι μύωπες γιατί δεν βλέπουν που οδηγεί η πολιτική τους…
--Είναι ανόητοι γιατί δεν κατανοούν τις συνέπειες της λογικής τους…
--Κι είναι γελοίοι, γιατί βαυκαλίζονται ότι τις ιδέες τους θα τις υπηρετήσουν οι… αντίπαλοί τους!
Αυτό κι αν είναι ψευδαίσθηση…
Χειρότερη κι από τις «ψευδαισθήσεις» του Τσίπρα!
Ας το μάθουν λοιπόν, οι βαριεστημένοι «ταγοί» μας, ότι τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις τις κάνουν όσοι τις πιστεύουν!
Όσοι είναι διατεθειμένοι να συγκρουστούνκαι να ρισκάρουνγια να τις φέρουν σε πέρας. Όχι οι «σιγουρατζήδες»…
Όσοι μπορούν να πείσουν την κοινωνία, ότι είναι οι δημιουργικές της δυνάμεις και η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, που παράγουν ευημερία και ευκαιρίες και αληθινή κοινωνική δικαιοσύνη.
Όχι η γραφειοκρατία του πελατειακού κράτους, όχι τα καρτέλ του κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, όχι οι συντεχνίες των συνδικαλιστάδων.
Όχι όλα αυτά που εκπροσωπεί και προστατεύει ο ΣΥΡΙΖΑ!
--Ο Τσίπρας και οι σύντροφοί του εκπροσωπούν την ΑΝΤΙ-μεταρρύθμιση…
Και τους εμφανίζουν ως το «όχημα» της μεταρρύθμισης!
--Ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί τον πιο αρτηριοσκληρωτικό κρατισμό…
Και προσπαθούν να τον μετατρέψουν σε «ναυαρχίδα» του φιλελευθερισμού.
--Ο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει και επιβιώνει ως ενσάρκωση του πιο αδίστακτου καθεστωτικού λαϊκισμού…
Και τον αντιμετωπίζουν ως «εγγύηση» δημοκρατίας…
--Τους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ τους… πετροβολούν σήμερα όπου τους βρουν:
Στους δρόμους, στις πλατείες, στις συνοικίες, στις πόλεις στα χωριά.
Κι όμως οι βαριεστημένοι «ταγοί» μας πιστεύουν ότι μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εξασφαλίσει «κοινωνική ειρήνη»!
Οι βαριεστημένοι «ταγοί» μας, γόνοι και «κλώνοι» οι ίδιοι ξοφλημένων «τζακιών», δεν πίστεψαν ποτέ στη δύναμη των φιλελεύθερων ιδεών…
Δεν πίστεψαν ποτέ στην κοινωνική δυναμική ούτε στην δημοκρατική ανατροπή, ίσως γιατί ήταν μαθημένοι στην ίντριγκα και στο παρασκήνιο.
Δεν απαρνήθηκαν ποτέ τη «ηγεμονία» των αριστερών ιδεολογημάτων, ακόμα κι όταν οι αριστερές ιδέες χρεοκοπούσαν παντού στον κόσμο.
Πίστευαν ότι θα χρησιμοποιούν τους αριστερούς ως… «χρήσιμους ηλίθιους», για να περνούν τις δικές τους απόψεις…
Και πέφτουν πάντα έξω:
--Ο Ανδρέας Παπανδρέου, που κραύγαζε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο», αποδέχθηκε τελικά την Ευρωπαϊκή ένταξη της χώρας. Πράγματι…
Αλλά δεν επέτρεψε ποτέ στην Ελλάδα να γίνει ευρωπαϊκή χώρα.
--Ο Κώστας Σημίτης, ενστερνίστηκε το αίτημα του «εκσυγχρονισμού».
Πράγματι…
Αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να ελέγξει το κομματικό κράτος, που ακύρωσε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού.
--Ο Γιώργος Παπανδρέου, που κέρδισε τις εκλογές με το «λεφτά υπάρχουν», έφερε τελικά το Μνημόνιο! Πράγματι…
Αλλά δημοσιονομική πειθαρχία δεν μπόρεσε να επιβάλλει και μεταρρυθμίσεις δεν μπόρεσε να εφαρμόσει.
Οι Αριστεροί δεν είναι ηλίθιοι.
Απλώς έχουν άλλη ατζέντα.
Ξεπερασμένη και αναχρονιστική παντού στον κόσμο…
Κι όταν ακόμα αποδεικνύονται ηλίθιοι, δεν είναι «χρήσιμοι» ηλίθιοι!
Είναι πολύ επιζήμιοι. Συχνά καταστροφικοί.
Οι φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις θα γίνουν μόνο αν τις παλέψουν αυτοί που τις πιστεύουν πραγματικά.
Θα γίνουν μόνο αν συγκρουστούνμε τους εκπροσώπους του κρατισμού και του λαϊκισμού και τους νικήσουν οριστικά.
Θα νικήσουν μόνο όταν συναντηθούν οι πραγματικοί «μεταρρυθμιστές»με τους πραγματικούς φιλελεύθερους και τσακίσουν οριστικά τους κρατιστές και το λαϊκισμό τους.
-Όχι κάθε περιθωριακή «ψωνάρα» που το παίζει μεταρρυθμιστής
- Όχι κάθε ιδεοληπτικός που έχει μπερδευτεί ανάμεσα στον Hayek και τον Rawls…
Ως τότε οι βαριεστημένοι «ταγοί» μας θα ψάχνουν ανάμεσα στους χειρότερους αντιπάλους τους, μια Ρίτα για να «εκπαιδεύσουν»…
Και δεν θα αντιληφθούν ποτέ, αυτό που τώρα καταλαβαίνουν όλοι οι άλλοι:
Ότι είναι πολύ βαριεστημένοι, αλλά δεν είναι πλέον «ταγοί»!
Κι ότι στο ομώνυμο θεατρικό έργο, ο καθηγητής βοήθησε τη Ρίτα να δει «παρα-έξω», ενώ η Ρίτα βοήθησε τον καθηγητή να δει βαθιά μέσα του.
Ενώ στη πολιτική παραφθορά του που ζούμε σήμερα, οι βαριεστημένοι «ταγοί» μας, απλώς στηρίζουν ένα ΣΥΡΙΖΑ που καταρρέει, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ απλά τους «εναγκαλίζεται», «αποκαλύπτει» το ρόλο και τη χρεοκοπία τους και τους παρασέρνει μαζί του στο βυθό...
Δεν «εκπαιδεύουν» τη «Ρίτα»…
Απλώς η «Ρίτα» ξεμπροστιάστηκε η ίδια και τους ξεμπρόστιασε.
Ο Τσίπρας τελικά τήρησε μια μόνο «υπόσχεσή» του:
Μας είπε ότι θα τελειώσει τον παλαιό πολιτικό κόσμο.
Κατά κάποιο τρόπο… τόπε και το ’κανε:
Εναγκαλίστηκε τους χειρότερουςαπό τον παλαιό πολιτικό κόσμο.
Και τους παίρνει μαζί του στην οριστική απαξίωση και τον απόλυτο διασυρμό!
Δεν το ήθελε βέβαια. Άλλα έστω και άθελά του, έκανε και κάτι καλό…
Θ.Κ.
