Πολλά υλικά έχουν δοκιμαστεί με σκοπό τη δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα, όμως τώρα, διεθνής ερευνητική ομάδα υπό την αιγίδα του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστημών και Τεχνολογίας (NTNU) ανακάλυψε ότι ο απλός άργιλος ή πηλός μπορεί να λειτουργήσει εξίσου αποτελεσματικά με πιο προηγμένα υλικά.
Ο άργιλος προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα σε σύγκριση με άλλα υλικά, τα οποία μπορεί να είναι πιο ακριβά, δύσκολο να παραχθούν, ή και τοξικά. Μια πιθανή πρακτική μελλοντική χρήση αυτής της ανακάλυψης θα ήταν να συμπεριληφθεί άργιλος σε βιομηχανικά φίλτρα διοξειδίου του άνθρακα.
Ένα καλό υλικό για τη δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα πρέπει να πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως να διαθέτει μεγάλη επιφάνεια και καλή ικανότητα προσρόφησης.
Επιπλέον πρέπει να είναι σε θέση να προσλαμβάνει CO2 επιλεκτικά πριν από άλλα μόρια, να μη χρειάζεται πολλή ενέργεια για να λειτουργήσει, και να είναι επαναχρησιμοποιήσιμο, φθηνό και φιλικό προς το περιβάλλον.
Ορισμένα ορυκτά αργίλου πληρούν αυτά τα κριτήρια, ιδιαίτερα οι σμηκτίτες, μια ομάδα ορυκτών αργίλου που διογκώνονται όταν έρχονται σε επαφή με το νερό. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν συνθετικό σμηκτίτη στα πειράματά τους, καθώς η κατασκευή τεχνητού πηλού είναι σχετικά ανέξοδη.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το διοξείδιο του άνθρακα σε αέρια μορφή δημιουργεί ενώσεις με το σμηκτίτη, κυρίως χάρις στην έντονη δράση των ιόντων της επιφάνειάς του.
Συγκεκριμένα ένας σμηκτίτης αργίλου με την ονομασία φθοροεκτορίτης λιθίου μπορεί να διατηρήσει CO2 σε θερμοκρασίες μέχρι 35 βαθμούς Κελσίου σε πίεση περιβάλλοντος. Το CO2 που συλλαμβάνεται από τον πηλό απελευθερώνεται όταν θερμαίνεται σε θερμοκρασίες πάνω από αυτό το όριο, γεγονός που επιτρέπει τον έλεγχο της δέσμευσης του CO2.
«Τα πειράματά μας δείχνουν ότι αυτό το είδος του σμηκτίτη μπορεί να συλλάβει και να διατηρήσει τόσο το διοξείδιο του άνθρακα όσο και άλλα υλικά που έχουν μελετηθεί για τον σκοπό αυτό», δήλωσε ο Γιον Όττο Φόσουμ, επικεφαλής της έρευνας.
