Πέραν τούτου όμως, η Μέση των τριάντα μικρών και μεγάλων ανθρώπων φαίνεται να κατέχει… παράδοση στην ιατρική επιστήμη καθώς ανέκαθεν… έδιδε στην κοινωνία, παρά τον ολιγάριθμο πληθυσμό της, πλήθος γιατρών που εργάζονται ήδη σε διάφορες ειδικότητες σε νοσοκομεία ή ιδιόκτητα ιατρεία στην Κρήτη και στο λεκανοπέδιο της Αττικής, ενώ νεότεροι κάνουν ήδη τις σπουδές τους σε ιατρικές σχολές. Μετρήθηκαν από ντόπιους 13 γιατροί που γεννήθηκαν ή κατάγονται από το χωριό και ήδη εργάζονται ή ετοιμάζονται «να βγουν γιατροί» στην κοινωνία… Και αν προστεθούν και οι σύζυγοι, τότε ο αριθμός σχεδόν διπλασιάζεται, ενώ και οι απόγονοί τους έχουν κλίση στην Ιατρική, όπως γράφει το madeincreta.gr…
Ωστόσο, παρά το ότι το χωριό είναι… γιατροχώρι, ο αγροτικός γιατρός, ίσως λόγω των μνημονιακών μεταρρυθμίσεων που υλοποιεί χωρίς καμιά αιδώ ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, έχει να φανεί στη Μέση τώρα και δυο χρόνια! «Παλιότερα, ερχόταν στο χωριό ο γιατρός μια φορά το μήνα και εξέταζε ή έγραφε φάρμακα στους ασθενείς», λένε απογοητευμένοι και οργισμένοι κάτοικοι που στερήθηκαν και αυτή τη στοιχειώδη ιατρική φροντίδα της… δωρεάν υγείας. Και αναγκάζονται να μετακινούνται σήμερα ή στην Πηγή που τους αναμένει ο γιατρός για να τους γράψει τις συνταγές των φαρμάκων, ή στο υποβαθμισμένο νοσοκομείο του Ρεθύμνου για να κάνουν εξετάσεις.
Η κατάσταση είναι απελπιστική και όσοι δεν έχουν τη δυνατότητα να μετακινηθούν θα πρέπει ή να εξυπηρετηθούν με… αγγελιαφόρο, ή να φτάσουν στην Πηγή για να… πιούν νερό με συγχωριανό τους, ή με ταξί στο νοσοκομείο, που πολλές φορές δεν εξυπηρετούνται λόγω του συνωστισμού που παρατηρείται. Και υπήρξαν αρκετές οι φορές που οι άνθρωποι της Μέσης γύρισαν στα σπίτια τους άπραγοι και έμειναν με την ελπίδα ότι την επόμενη φορά ίσως να… δουν φως.
Το εξωφρενικό όμως και εδώ, όπως και σε πλήθος άλλων οικισμών της ενδοχώρας, είναι ότι τοποθετήθηκε κεραία πρόσβασης στο διαδίκτυο για να εξυπηρετείται, όπως επιβάλλει το υπουργείο, ο γιατρός και οι ασφαλισμένοι, όμως τοποθετήθηκε για να… υπάρχει μόνο στο παλιό σχολείο! Η ενεργοποίησή της προφανώς παραμένει στο… ψυγείο.
ΗΤΑΝ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ
Το κτήριο που πριν τις σαρωτικές συγχωνεύσεις των σχολείων, ήταν το εκπαιδευτήριο του χωριού, διατηρήθηκε, ευτυχώς, σε αρίστη κατάσταση. Άλλωστε, η θέα του στην είσοδο του οικισμού, δηλώνει και το εξαιρετικό οικιστικό περιβάλλον που δυστυχώς σε ένα μεγάλο μέρος του έχει καταρρεύσει στο κέντρο ή στα σοκάκια. Υπάρχουν, όμως, και οι κατοικίες που ανασκευάστηκαν και κρατήθηκαν… ζωντανές, γυρίζοντας στη μεγάλη τέχνη των μαστόρων της εποχής που άνθισε…
Δεν ήταν τυχαίο ότι αυτό το οίκημα επέλεξαν, ως το ιδανικότερο, οι Αρχές κατοχής για να εγκαταστήσουν τις υπηρεσίες τους στα χρόνια της υποδούλωσης και τα 42 παιδιά που φοιτούσαν τότε, υποχρεώθηκαν να συνεχίσουν τη φοίτησή τους στην κοντινή εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου… Τότε, όπως συνηθίζονταν από τους κατακτητές, επιτάσσονταν «τα πιο καλά σπίτια των χωριών» για τη διαμονή τους.
