tromaktiko: Επίκαιρο ή αδιάφορο;

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Επίκαιρο ή αδιάφορο;



Έχω την άποψη ότι η επισταμένη γνώση των ζητημάτων της παιδείας την τελευταία τριετία είναι μια χαμένη υπόθεση. Κανείς δεν ξέρει – ούτε οι ίδιοι οι μισθοσυντήρητοι εκπαιδευτικοί - τι θα συμβεί την επόμενη μέρα. Για την ακρίβεια οι «επόμενες ημέρες» έχουν ήδη έρθει. Τέσσερις ηγεσίες, ένας άνθρωπος, μια γροθιά – στο πρόσωπο των παιδιών μας.

Είναι απλό, νομίζω: Αν δεν υπάρχει δάσκαλος, δεν υπάρχει τάξη. Ούτως ή άλλως, τα παιδιά φορολογούνται, οπότε σε λίγο καιρό θα είναι είδος προς εξαφάνιση. Το σημερινό ζήτημα έχει επίσης εφαλτήριο τον άνθρωπο πίσω από όλα: ο ελεγκτής του Κεντρικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης είναι πολιτικό πρόσωπο. Τι κι αν η πολιτική του έχει ξεφτίσει και το κόμμα του έχει διασπαρεί στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα; Το «βαθύ» ρήγμα του συνεχίζει να ορίζει τις ζωές μας. Και φυσικά των παιδιών μας. Αρκετά με τη φιλολογία, είναι εξ άλλου ξεπερασμένη.

Το νεώτερο ΚΥΣΔΕ με την υπ’ αριθ. 19/24-07-2012 πράξη του και στηριζόμενο σε απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών που είχε εκδοθεί προ ετών, έκανε δεκτή την ένσταση νομικού εκπροσώπου Ιδιωτικού Σχολείου σχετικά με πράξη του Περιφερειακό ΥΣΔΕ Αργολίδας, με την οποία δεν είχε κάνει δεκτή την πρόταση απόλυσης ιδιωτικών εκπαιδευτικών και είχε προτείνει τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, ελέγχοντας με αυτό τον τρόπο την καταχρηστικότητα της απόλυσης.

Κατά τη συγκεκριμένη συνεδρίαση του ΚΥΣΔΕ, σύμφωνα με καταγγελία της ΟΙΕΛΕ, δεν συμμετείχαν οι νόμιμοι εκπρόσωποι της ΟΙΕΛΕ αλλά εκπρόσωποι των ιδιοκτητών, γεγονός που αν αληθεύει, καθιστά παράνομη τη σύνθεση του ΚΥΣΔΕ, συνεπώς άκυρη ή ακυρώσιμη και την όποια απόφαση έχει εκδοθεί.

Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση 4/2012 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους η οποία έχει γίνει αποδεκτή από τον Υπουργό Παιδείας, το ΚΥΣΔΕ πρέπει να εξετάζει «όλα τα πραγματικά περιστατικά τα οποία προβάλλουν οι ενδιαφερόμενοι» και κατ’ επέκταση να ελέγχει, όπως το ΠΥΣΔΕ Αργολίδας είχε αποφανθεί.

Με την απόφασή του αυτή το ΚΥΣΔΕ αναιρεί την ισχύ της γνωμοδότησης 4/2012 του ΝΣΚ που είχε πρόσφατα κάνει αποδεκτή ο Υπουργός, καταργώντας στην πράξη κάθε δικλείδα ασφαλείας που η πολιτεία προσέφερε μέσω των αρμοδίων οργάνων στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς αναφορικά με το θέμα της εργασιακής τους ασφάλειας.

Πλήθος ερωτηματικών ανακύπτουν από την εφαρμοζόμενη πολιτική του Υπουργείου.

1. Ευσταθεί ή όχι η καταγγελία της ΟΙΕΛΕ ότι η σύνθεση του ΚΥΣΔΕ που εξέδωσε την υπ’ αριθ. 19/24-07-2012 πράξη ήταν παράνομη τόσο διότι δεν κλήθηκαν οι εκπρόσωποι της ΟΙΕΛΕ όσο και επειδή στη θέση τους συμμετείχαν εκπρόσωποι των ιδιοκτητών;

2. Με ποιο σκεπτικό και σύμφωνα με ποια αρμοδιότητα ο πρόεδρος του ΚΥΣΔΕ κος Γ. Ζαφειρακίδης εξέδωσε βεβαίωση γα το σχετικό θέμα; Προβλέπεται από κάποιο νόμο ή εσωτερικό κανονισμό η έκδοση βεβαίωσης ή μόνο η έκδοση αντίγραφου πρακτικών της συνεδρίασης;

3. Δεσμεύεται το ΚΥΣΔΕ από τη γνωμοδότηση 4/2012 του ΝΣΚ την οποία έχει αποδεχτεί ο Υπουργός ή από την απόφαση του ΔΕΦ ΑΘ;

4. Αποτελεί θέση του Υπουργείου Παιδείας ότι με τον ν.1566/1985 άρθρο 62 παρ. 1 ρυθμίστηκαν τα θέματα της ιδιωτικής εκπαιδεύσεως ή ισχύει η παράγραφος Γ, του άρθρου 11, του ν.1351/83 σύμφωνα με την οποία «Γ. Μέχρι να ρυθμιστούν με νόμο τα θέματα της ιδιωτικής Γενικής Εκπαίδευσης κανείς ιδιωτικός εκπαιδευτικός με οποιαδήποτε σχέση εργασίας δεν απολύεται παρά μόνο με απόφαση του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου»;

5. Αποτελεί στόχο της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης του κου Σαμαρά να επιτρέψει τις ελεύθερες απολύσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών χωρίς κανέναν έλεγχο από την πολιτεία α) μετατρέποντας έτσι τα ιδιωτικά σχολεία σε επιχειρήσεις κερδοσκοπικού καθαρά σκοπού και όχι σε εκπαιδευτικά ιδρύματα που προσφέρουν το αγαθό της Παιδείας, β) διευκολύνοντας επιχειρηματικά συμφέροντα όπως του Κολλεγίου Αθηνών στο οποίο πρόεδρος είναι ο Αλέξανδρος Σαμαράς, αδερφός του πρωθυπουργού και των Αρσάκειων σχολείων που ανήκουν στην Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία πρόεδρος της οποίας είναι ο πρώην υπουργός παιδείας κ. Μπαμπινιώτης;

Επισημαίνεται ότι επί θητείας του κ. Μπαμπινιώτη α) την άνοιξη του 2012 είχε ψηφιστεί προσθήκη-τροπολογία σύμφωνα με την οποία η προϋπηρεσία των εκπαιδευτικών στο Αρσάκειο Τυράννων λογίζεται ως εκπαιδευτική προϋπηρεσία στα Αρσάκεια της Ελλάδος με όλες τις νόμιμες συνέπειες, β) μεθόδευσε την έκδοση γνωμοδότησης για την ένταξη των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στο ενιαίο μισθολόγιο, νομιμοποιώντας έτσι την μέχρι τότε αυθαίρετη και παράνομη ένταξή τους.

6. Είναι, εν τέλει ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός που υφίσταται την καταβαράθρωση του μισθολογίου του μόνος σε αυτό το ταξίδι προς τη φτώχεια; Ή αποτελεί το πρόκριμα για να σιωπήσουν οι συνάδελφοί τους του δημοσίου τομέα; Αν το σκεφτεί κανείς, ουδείς λόγος να μειώνονται τα έσοδα των ιδιωτικών, αφού μόνος κερδισμένος μένει ο ιδιοκτήτης.

7. Αποτελεί η αποδοχή της υπ΄ αριθ. 1993/1998 απόφαση του ΔΕΦ ΑΘ (279711) τη βάση πάνω στην οποία στα δικαστήρια και στη λογική της δίκης πιλότου θα καταπέσει ένα ολόκληρο νομικό πλαίσιο με το οποίο το Υπουργείο Παιδείας ασκεί έλεγχο στη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων;

Β) Ο υπουργός παιδείας κος Αρβανιτόπουλος με την υπ΄ αριθ. Α.Π. 7136/3-9-2012 έκανε αποδεκτή τη γνωμοδότηση του ΝΣΚ 214/2012 για την ένταξη των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στο ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο.

Σύμφωνα με έγγραφό του σχετικά με την εφαρμογή της γνωμοδότησης, αναφέρει ότι η εφαρμογή της αρχίζει μετά τη λήξη της συλλογικής σύμβασης εργασίας, λαμβάνοντας υπόψη και τη μετενέργεια.

Συνάγεται από τη θέση του Υπουργείου ότι η ένταξη των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στο ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο πριν την συγκεκριμένη ημερομηνία δεν είναι σύννομη.

Μέχρι στιγμής το Υπουργείο δεν έχει προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες ώστε να αποδοθούν αφενός στους εκπαιδευτικούς οι αμοιβές που παράνομα είχαν περικοπεί αλλά και ο νόμιμος βαθμός και αφετέρου στα σκληρά δοκιμαζόμενα ασφαλιστικά ταμεία οι διαφορές των εισφορών ως αποτέλεσμα της αυθαίρετης και παράνομης εφαρμογής ενός νόμου που δεν είχε ψηφιστεί για τη συγκεκριμένη επαγγελματική κατηγορία.

Ανεξάρτητα από την πολιτική που εφαρμόζεται μετά την αποδοχή της γνωμοδότησης 214/2012, αν το υπουργείο δεν ρυθμίσει προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος τα θέματα που έχουν προηγούμενα παρουσιαστεί, αποδεικνύει ότι ο ρόλος του ήταν εξαρχής να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ιδιοκτητών και όχι του ελληνικού λαού, αφού χαρίζει εκατομμύρια ευρώ στους ιδιοκτήτες μέσα από τις μειώσεις των μισθών και των ασφαλιστικών εισφορών.

Τα χρήματα αυτά μετατράπηκαν σε καθαρό κέρδος για τις επιχειρήσεις από τη στιγμή που δεν είχαν προχωρήσει σε καμία μείωση των διδάκτρων τους. Πρόκειται για μια ιδιότυπη κρατική επιχορήγηση προς συγκεκριμένη επαγγελματική κατηγορία που ελέγχεται για τη σύνδεσή της με την σημερινή κυβερνώσα παράταξη.

Γ) Στο ίδιο έγγραφο ο Υπουργός υποστηρίζει ότι με τη γνωμοδότηση 214/2012 του ΝΣΚ δεν θίγονται ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις ή συλλογικά σύμφωνα που υπογράφονται μεταξύ ιδιοκτητών και εκπαιδευτικών σε κάθε σχολείο.

Άγνωστες παραμένουν οι ενέργειες στις οποίες έχει προβεί το υπουργείο μέσω των αρμόδιων τμημάτων του ώστε να εξασφαλίσει ότι δεν έχουν θιγεί ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις, όταν όλοι γνωρίζουμε ότι οι επιχειρηματίες των ιδιωτικών σχολείων είχαν εντάξει τους εκπαιδευτικούς τους στο ενιαίο μισθολόγιο πολύ πριν την απόφαση του Υπουργού.

Πέπλο μυστηρίου καλύπτει και τα «συλλογικά σύμφωνα» στα οποία αναφέρεται ο Υπουργός, πέρα από τη συλλογική σύμβαση εργασίας, δημιουργώντας ερωτηματικά για το κατά πόσο επικροτεί και μεθοδεύει τις ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Εν τέλει το υπουργείο χειρίζεται το όλο θέμα της ιδιωτικής εκπαίδευσης με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Μπορώ να καταλάβω, άσχετα από το ότι διαφωνώ κάθετα, πως σε μια δύσκολη οικονομική περίοδο και για λόγους υποτίθεται δημόσιου συμφέροντος, πετσοκόβει τους μισθούς των εκπαιδευτικών του δημοσίου. Δεν μπορώ όμως να καταλάβω για ποιο λόγο κόπτεται τόσο πολύ για τους μισθούς ιδιωτικών επιχειρήσεων από τη στιγμή που οι μειώσεις που έχουν νομοθετήσει όχι μόνο δεν προσφέρουν κανένα οικονομικό όφελος στο δημόσιο λογιστικό αλλά αντίθετα δημιουργούν ζημιά.

Το πατριωτικό καθήκον που ο κύριος Υπουργός επικαλέστηκε κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, δυστυχώς συνάδει με την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων που τον αναβάθμισαν από αναπληρωτή υπουργό του κυρίου Μπαμπινιώτη σε Υπουργό του κυρίου Σαμαρά και το φαινόμενο δεν είναι μεμονωμένο. 

     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!